Mijn angst voor de tandarts

Ik was al jaren niet meer naar de tandarts geweest, ik heb namelijk een behoorlijke angst voor de tandarts. Ik denk dat dit komt door vroeger, toen moest er namelijk een kies getrokken worden, dit was echt verschrikkelijk. Het deed heel erg pijn en volgens mij werkte de verdoving niet goed, of ik was gewoon gevoelig. Maar sindsdien ben ik erg bang voor de tandarts en toen ik op mijzelf ging wonen vergat ik om naar de tandarts te gaan. Ik ging in een andere stad wonen dus zat niet meer bij dezelfde tandarts als mijn ouders, waardoor het voor mij makkelijker was om niet meer te gaan. Maar na een paar jaar begon ik mij toch zorgen te maken, straks was er toch iets of heb ik heel veel gaatjes. Dan komt er een soort overheersende angst over de angst van de tandarts heen, als je begrijpt wat ik bedoel. Enfin, ik besloot naar de tandarts te gaan en mijn angsten opzij te schuiven, dit ging best prima moet ik zeggen. Maar toen ik voor de deur stond kreeg ik ergens toch een lichte paniek in mij. In de wachtkamer kon ik mij nog tot rust stellen en in de tandarts stoel ging het best goed, de tandarts zei dat het er allemaal prima uitzat, maar er was helaas een gaatje, die gevuld moest worden. Ik schrok hier behoorlijk van, maar hij heeft mij toen best gerustgesteld. Mijn angst voor de tandarts is nu best minder geworden, ik weet dat het belangrijk is om te gaan en daarom blijf ik dit ook doen.